το κατάστρωμα θα κατεβάσει για λίγο ρολά. για οτιδήποτε, ρωτήστε δίπλα.
Μόνα
ως τότε, δείτε αυτά...
Μόνα
ως τότε, δείτε αυτά...
Είμαι καράβι από χαρτί στα χεριά μ'έχει ένα παιδί στου κόσμου την πλημμύρα... κι αναρρωτιέμαι τι θα πει αυτό το αχ και το γιατί, τι να μου γράφει η μοίρα... (Δ.Ζ.)
2 σχόλια:
Τουλάχιστον μας άφησες όμορφη μουσική να ακούμε όσο θα λείπεις...
Ή μήπως την άφησες ακριβώς για να ΜΑΣ λείπεις;
Έπιασες στεριά;
Καλή σου ξεκούραση και να γυρίσεις με όρεξη για πιο μεγάλα ταξίδια, όχι από την άκρη του "Aspasia", αλλά με λευκό τρικάταρτο για θάλασσες του Νότου στολισμένο!
Δημοσίευση σχολίου