Στα απόνερα ενός κύματος πνίγεται
το επόμενο.
Στων Οριζόντων το ξημέρωμα μάταια ψάχνεις
το ημέρωμα των Ανθρώπων και των Πραγμάτων
τη δικαιολογία για τα αδιέξοδα των φοβισμένα αδιάβατων δρόμων.
Κι όταν ξυπνήσεις μουσκεμένος αλλά στεγνός κατά Τόπους
στη μέση ενός κρεββατιού, της Μεγάλης Ερήμου
θα δεις πως φταίχτης για όλα τούτα ήταν τ' απόνερα ενός κύματος που πνιγαν άλλο κύμα.
Είμαι καράβι από χαρτί στα χεριά μ'έχει ένα παιδί στου κόσμου την πλημμύρα... κι αναρρωτιέμαι τι θα πει αυτό το αχ και το γιατί, τι να μου γράφει η μοίρα... (Δ.Ζ.)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-
-Ξέρεις πόσο καιρό έχω να πετάξω καινούργιο φυλλαράκι; Πολύ... Καλό χώμα έχω, στον ήλιο βγαίνω, με σκάβω μονίμως γύρω-γύρω και μέσα-μέσα... ...
-
Μπερντέδες και ντέφια σε κλίμα ρετρό τρελάθηκε ο έρως, του λείπει το ρο την Άνοιξη ψάχνει κρυφά να της πει τη νύχτα να μην κοιμηθεί… ...