αυτό την απασχολούσε τελικά. κι ας προσπαθούσε μάταια να πείσει τον εαυτό της για το αντίθετο. σήμερα το συνειδητοποίησε. πως τελικά αυτό που ψάχνει να ανακαλύψει είναι σε ποιανού τη μνήμη ζει. όχι ποιός την έχει στη μνήμη του. νοιάζεται και αναζητά εκείνους που της επιτρέπουν να ζει μέσα στη μνήμη τους. εκεί να ξυπνάει, να γελάει, να κλαίει, να τραγουδάει και να σιωπά.
πόσοι έχουν χώρο στη μνήμη τους για άλλους; πόσοι ξέρουν να διαγράφουν δικά τους αρχεία για να δώσουν χώρο σε άλλους; και γιατί να το κάνουν;
εκεί είναι λοιπόν το πρόβλημα.
ότι των περισσοτέρων η μνήμη είναι πλήρης από αυτάρεσκες δημοσιεύσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου