Συντρίμμια και χαλάσματα του κόσμου τα θεμέλια
κι η μοναξιά ξαναχτυπά την πλάτη μου με γέλια.
Σαν με κοιτά, με τιμωρεί και μου θυμίζει
σαρκαστικά πως μόνο αυτή γραμμές ζωής ορίζει.
Ένα κορίτσι που τα μάτια του γελούσαν
μες τον καθρέφτη το κοιτώ, χωρίς μυαλό για να σκεφτώ.
Το μάγουλό του αγγίζω τρυφερά μα κείνο λιώνει
καθρεφτισμένο βλέμμα που ’χεις γίνει σκόνη.
Οι ρίζες μου ξερές, τρυπούν τη γη έξω να βγουν να με χτυπήσουν
για το νερό που στέρεψε να με κατηγορήσουν.
Και μένω εκεί στο πουθενά, θολή σκιά, γυμνή ηχώ
φαντάσματα,στοιχειώσαν οι φωνές. Δεν ζω.
κι η μοναξιά ξαναχτυπά την πλάτη μου με γέλια.
Σαν με κοιτά, με τιμωρεί και μου θυμίζει
σαρκαστικά πως μόνο αυτή γραμμές ζωής ορίζει.
Ένα κορίτσι που τα μάτια του γελούσαν
μες τον καθρέφτη το κοιτώ, χωρίς μυαλό για να σκεφτώ.
Το μάγουλό του αγγίζω τρυφερά μα κείνο λιώνει
καθρεφτισμένο βλέμμα που ’χεις γίνει σκόνη.
Οι ρίζες μου ξερές, τρυπούν τη γη έξω να βγουν να με χτυπήσουν
για το νερό που στέρεψε να με κατηγορήσουν.
Και μένω εκεί στο πουθενά, θολή σκιά, γυμνή ηχώ
φαντάσματα,στοιχειώσαν οι φωνές. Δεν ζω.
6 σχόλια:
Σίγουρα έφυγες για τις περίφημες διακοπές. Αλλά μας αποχαιρέτησες με κάπως μελαγχολική διάθεση νιώθω...
Από την Αμοργό και σε διαδικασία επιστροφής στην "πόλη... που μας ακολουθεί παντού..." σου στέλνω τους χαιρετισμούς μου Ευτυχία με την ίδια τουλάχιστον μελαγχολική διάθεση που αποτυπώνεις κι εσύ στο υπέροχο γραπτό σου... Σου εύχομαι, αν πας κάπου, να περάσεις όμορφα κι αν το μπορείς ν΄ αφήσεις την "πόλη..." πίσω σου... Την εκτίμηση μου πάντα...
"...γυμνή ηχω..."
Να 'σαι καλά!!
Μου έδωσες έμπνευση...μεγάλο δώρο!!
Τα φιλιά μου,
ΚουκουΒάγια
Πολύ ρεαλιστικό...
*alps...και με μελαγχολική γύρισα! Αλλά μάλλον είναι γονιδιακό το θέμα. Όπως και να 'χει καλώς σας ξανα-βρήκα!
*Δημήτρη την ''πόλη'' του καθένας μας την κουβαλάει μέσα του,όπου κι αν πάει...
*Κουκου-Β-Αγία μου τα φιλιά μου κι από μένα και χαιρετισμούς στον Μπούφο..
*Caesar μπορεί.Μπορεί και όχι.
Να πω καλό Χειμώνα ή είναι νωρίς ακόμα;
The falling leaves drift by the window
The autumn leaves of red and gold....
I see your lips, the summer kisses
The sunburned hands, I used to hold
Since you went away, the days grow long
And soon I'll hear ol' winter's song.
But I miss you most of all my darling,
When autumn leaves start to fall.
Δημοσίευση σχολίου