Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

κοριτσάκι ( μην κοιμηθείς, δεν τελειώσαμε )

Κύμματα και βράχια .
Όμορφα κύμματα και όμορφα βράχια . Και χαμένα .
Άσχημα κύμματα και άσχημα βράχια . Και κερδισμένα .
Λάφυρα αυτής της ζωής .
Δεν γύρισες τελικά . Δεν πειράζει .
Τώρα πια είμαι εντάξει .
Δε σε έχω ανάγκη όπως παλιά . Τώρα, απλά που και που σε χρειάζομαι .
Τώρα σ΄αγαπάω για όσα μπορείς και όσα δεν μπορείς. Μα πιο πολύ για όσα προσπαθείς .
Τίποτα σπουδαίο για τον κόσμο .
Για τον μικρόκοσμο όμως, κάναμε επανάσταση κοριτσάκι .
Μην κοιμηθείς. Δεν τελειώσαμε.

4 σχόλια:

amFenster είπε...

"Κοιμήσου, κοριτσάκι.
Είναι μακρύς ο δρόμος.
Πρέπει να μεγαλώσεις.
Είναι μακρύς
μακρύς, μακρύς ο δρόμος.
[...]
Άλλη χαρά
δεν είναι πιο μεγάλη
απ' τη χαρά που δίνεις."

Κοριτσάκι...
Θυμήσου τον Αύγουστο του '09. Τη γκρίνια της Μαρίας, την υπομονή του Αντώνη, τα δικά μου (πάντα) νεύρα. Κι εσύ να θες να σκαρφαλώσεις ως την Αγια-Σοφιά - που κουράγιο! - να με τραβολογάς στο Μουσείο και να ποζάρεις μια στο Κανόνι και μια στο κατώφλι του ποιητή. Μεγάλη χαρά, κοριτσάκι.
:)

Ευτυχία είπε...

να, για κάτι τέτοια σ' αγαπάω.
και για κάτι τέτοια κρατάω όλο και πιο δυνατά.

παράλληλος είπε...

Τίποτα δεν πάει χαμένο, στην κερδισμένη μας ζωή, κοριτσάκι!
Και πάντα ξάγρυπνη να μένεις και να μας ξαγρυπνάς...

(Οι φωτογραφίες από τη Μονεμβασιά -αν κατάλαβα σωστά-, που είναι?)

Bonus επί τη επανεμφανίσει:
http://www.youtube.com/watch?v=4fYfptMu2O0&feature=related

Ευτυχία είπε...

Γιώργο δυστυχώς δεν υπάρχουν φωτογραφίες πια. Μας τις έφαγε ο υπολογιστής κι οι κομπιουτεράδες. Αλλά θα ξαναπάμε. Και σύντομα μάλιστα. Στο σπίτι του Ποιητή. καλησπέρα!