Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009

ευτυχία

Το πρώτο χρόνο ήμουνα άγιο παιδί στρωμένο,
το δεύτερο με γέλασε μια πλάνα αγκαλιά,
το τρίτο ξημερώθηκα σε άγνωστα κρεβάτια,
το τέταρτο τους φίλους μου αποχαιρέτησα...
Στην κολυμπήθρα ρίξανε νερό αλκοολούχο
και το όνομα που μου ‘δωσαν ήταν χαμένο ρούχο...*

και το όνομα αυτής,Ευτυχία...**

* τα λόγια αυτά ανήκουν στη φωνή του Σωκράτη
**κι αυτά στη φωνή του παπά.

πάλι για μένα δεν έμεινε τίποτα.

2 σχόλια:

Χριστίνα Ανέφελη είπε...

Και δεν χαίρεσαι; Σου μείνανε ΟΛΑ τα υπόλοιπα! ;-)))

Σε φιλώ κοριτσάρα! Καλή δύναμη!

Ευτυχία είπε...

Ανέφελη που είσαι κοριτσάκι μου;;..