Στα απόνερα ενός κύματος πνίγεται
το επόμενο.
Στων Οριζόντων το ξημέρωμα μάταια ψάχνεις
το ημέρωμα των Ανθρώπων και των Πραγμάτων
τη δικαιολογία για τα αδιέξοδα των φοβισμένα αδιάβατων δρόμων.
Κι όταν ξυπνήσεις μουσκεμένος αλλά στεγνός κατά Τόπους
στη μέση ενός κρεββατιού, της Μεγάλης Ερήμου
θα δεις πως φταίχτης για όλα τούτα ήταν τ' απόνερα ενός κύματος που πνιγαν άλλο κύμα.
Είμαι καράβι από χαρτί στα χεριά μ'έχει ένα παιδί στου κόσμου την πλημμύρα... κι αναρρωτιέμαι τι θα πει αυτό το αχ και το γιατί, τι να μου γράφει η μοίρα... (Δ.Ζ.)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
-Ξέρεις πόσο καιρό έχω να πετάξω καινούργιο φυλλαράκι; Πολύ... Καλό χώμα έχω, στον ήλιο βγαίνω, με σκάβω μονίμως γύρω-γύρω και μέσα-μέσα... ...
-
Μπερντέδες και ντέφια σε κλίμα ρετρό τρελάθηκε ο έρως, του λείπει το ρο την Άνοιξη ψάχνει κρυφά να της πει τη νύχτα να μην κοιμηθεί… ...
7 σχόλια:
Αλκυόνη Παπαδάκη?
Το ξέρω πως όχι.
Αλλά, να μωρέ, σε έχω για πιο ψηλά!...
Παράλληλε φίλε μου τι εννοείς?
"Στ' απόνερα ενός κύματος πνίγεται το επόμενο" ναι, μα ποτέ μην ευχηθείς να πάψουν.
Sur la marée haute
je suis montée
la tête est pleine
mais le cœur n’a pas assez
Όρτσα τα πανιά λοιπόν Ευτυχούλα κι ας λιγοστεύουν τ' αποθέματα. Μαζί με το τελευταίο κύμα θα σβήσουμε κι εμείς.
Παραθυρού μου ίσως εκείνο το τελευταίο κύμα να κρύβει το μυστικό της ζωής! όταν το μάθω....θα την πάρω από την αρχή! σε φιλώ λακωνικά......
Αυτές τις μέρες με βασάνιζε μια λέξη: απόνερα... σύμπτωση απλή. Κι ένα άλλο, ρήμα αυτό: στεγνώνω. Κι αυτό σύμπτωση.
Πολύ καλό Monaliza... μεστό ποίημα, δυνατή σκέψη.
Έμεινα να το διαβάζω για ώρα με την αίσθηση της οικειότητας. Μου άρεσε.
*Big Mama τι κρίμα όταν μας βασανίζουν οι λέξεις. καμιά φορά είναι πιο σκληρές κι απ' τους ανθρώπους.
να πω Καλό Χειμώνα;
Να πεις καλό Χειμώνα κοριτσάκι... οι λέξεις μας βασανίζουν, ναι. Αδυνατούν όμως να εκφράσουν την ανθρώπινη σκληρότητα στο μεγαλείο της. Μόνο η σιωπή τα καταφέρνει με αυτήν.
Καλό Χειμώνα και σ'εσένα.
Δημοσίευση σχολίου