Χαμήλωσε

Χαμήλωσε όσο μπορούσε.Γονάτισε. Ακούμπησε τις κνήμες στο χώμα. Ανακάθισε πάνω τους και ίσιωσε το κορμί του. Ακούμπησε τις παλάμες στους μηρούς. Όχι, δεν θα μιλήσει. Τίποτα δεν θα πει. Δεν θα παρακαλέσει. Το 'κανε μια. Στη δεύτερη δεν θα καταθέτει απλά τη γύμνια του. Στη δεύτερη θα σκίζει τη σάρκα του. Τα λόγια αυτά, ξέρω δεν τα καταλαβαίνεις.Εσύ έμαθες μονάχα νούμερα να διαβάζεις. Μα στη ζωή καμιά φορά ένα κι ένα δεν κάνουν δύο.Και το ένα καμιά φορά γίνεται άπειρο. Κι όταν σου γίνει μηδέν, πάλι να πιστεψεις θέλει άπειρο να γίνει.Όχι με ''αν'' και '' έστω''. Αλλά με το να συγχωρείς αληθινά το μηδέν και να αντέχεις το άπειρο. Δεν είναι λόγια επιτηδευμένα, όπως μου χες πει. Επικήδειος είναι.