Λέξεις σκόρπιες που δε βρήκαν
τη σειρά να στοιχιθούνε
έξω στάζουν σε σταγόνες
μέσα μου όμως θα πνιγούνε.
Στα Depon κάνω θυσία
το κεφάλι μου θα σπάσει
πονοκέφαλος στο ζύγι
κι οι ελπίδες μου στη χάση.
Λέξεις σκόρπιες που δε βρήκαν
τη σειρά να στοιχιθούνε
έξω στάζουν σε σταγόνες
μέσα μου όμως θα πνιγούνε.
Είμαι καράβι από χαρτί στα χεριά μ'έχει ένα παιδί στου κόσμου την πλημμύρα... κι αναρρωτιέμαι τι θα πει αυτό το αχ και το γιατί, τι να μου γράφει η μοίρα... (Δ.Ζ.)
Κυριακή 8 Μαρτίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
-Ξέρεις πόσο καιρό έχω να πετάξω καινούργιο φυλλαράκι; Πολύ... Καλό χώμα έχω, στον ήλιο βγαίνω, με σκάβω μονίμως γύρω-γύρω και μέσα-μέσα... ...
-
Μπερντέδες και ντέφια σε κλίμα ρετρό τρελάθηκε ο έρως, του λείπει το ρο την Άνοιξη ψάχνει κρυφά να της πει τη νύχτα να μην κοιμηθεί… ...
2 σχόλια:
Παρε αναβραζων Depon ναι? Ειναι καλυτερο!
Οι λεξεις σου εσενα γιαβρι μου παντα βρισκουνε τη σειρα τους και στοιχιζονται αψογα!!!
αναβράζω κι εγώ μαζί του...
πλάκα έχει.
καθένας μας με τις φυσαλίδες του...
κράτα.γερά.
Δημοσίευση σχολίου