Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009

μιλώ - VII - ( για ταξίδια )


-άμα φύγεις θα με πάρεις μαζί σου;
-δε γίνεται.δε χωράς στον κόσμο μου.
-ούτε στο δικό μου χωράω.

6 σχόλια:

amFenster είπε...

Έφτιαξα καφέ και ανέβηκα στο κατάστρωμα με σκοπό να χαζέψω ουρανό και θάλασσα. Αντ' αυτών, βρήκα να με περιμένουν τούτα τα λογάκια σου που, μονοκοντυλιά μου υπογράμμισαν την ατάκα που σκοτείνιασε τη χθεσινή μου μέρα:
"δε-γίνεται-αλλιώς".

Πίσω στ' αμπάρια...

Ευτυχία είπε...

ποιά αμπάρια βρε Παραθυρού μου;
έλα στο κατάστρωμα. κι ας μη γίνεται αλλιώς.
για ένα όνειρο. για μια ιδέα.

Caesar είπε...

Όλοι στο κατάστρωμαααα :)

Ευτυχία είπε...

Σεζάρ έλα...
κερνάμε μηλόπιτα και ζεστό καφέ...
κι ας είμαστε...υπέροχα μονάχοι...

Χριστίνα Ανέφελη είπε...

...δε χωράς στον κόσμο μου;;; Άμα ο άνθρωπος δεν έχει τι να πει, λέει βλακείες. Γι' αυτό και η απάντηση που ακολουθεί τον βάζει (πολύ - πολύ σωστά!) στη θέση του.

Λίγο καφέ για μένα, που παλεύω με βιβλιογραφίες απόψε;

Καληνύχτα κοριτσάρα! Σε φιλώ.

Ευτυχία είπε...

Χριστινάκι μου καλώς σε ξαναβλέπω!
μερικών ανθρώπων ο κόσμος είναι μικρός. άλλων πάλι πιθανώς να ''μαζεύει'' με τα χρόνια, και να μη χωρά τίποτα πέρα από τις ανασφάλειές τους , κι αυτές διπλωμένες. αλλά αυτά θα τα πούμε άλλη φορά. πιες τον καφέ σου μη κρυώσει...
φιλιά!