Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008

time, only time


Κανείς δεν ξέρει τι να πει, ούτε ο χρόνος,
φτιάχνει καφέ για δυο μα πίνει μόνος...

8 σχόλια:

παράλληλος είπε...

Πικρό!...

Ευτυχία είπε...

ναι Γιώργο. πικρό. γιατί είναι σκέτο...

Χριστίνα Ανέφελη είπε...

Μου αρέσει η μελαγχολία που μου προκαλεί το ποστ, αλλά με κάνει κιόλας να ανησυχώ για σένα.

Ευτυχία είπε...

Χριστινάκι μου δε θέλω καρδιά μου να κλαις...

φιλιά! όλα καλά!

Caesar είπε...

Aς το ξαναθυμηθούμε λοιπόν:
"Ο άνθρωπος φοβάται τον χρόνο κι ο χρόνος τις πυραμίδες"
Έχει πάντα τον τελευταίο λόγο όμως!

amFenster είπε...

"Γι' αυτό κι εγώ θα κοιμηθώ
με το παράθυρο ανοιχτό
να μετρηθώ με τη ζωή που μου 'χει μείνει
γι αυτό κι εγώ θα κοιμηθώ
κι όταν ξυπνήσω πριν ντυθώ
θα νικηθώ με έναν καφέ και μια ασπιρίνη..."

Γλυκός, πικρός ή γλυκόπικρος, πάντα βοηθάει.

Ευτυχία είπε...

*Caesar ποιός λόγος έχει λόγο αν δεν απευθύνεται σε κάποιον παρά μόνο στο κενό; και ποιός λόγος είναι ο τελευταίος; πάντα υπάρχει ένας ακόμα. απλά καμιά φορά τυχαίνει να μην έχει ειπωθεί.

*amFenster θα κοιμηθώ στο πάτωμα, θα κλείσω και τα μάτια... κι ένα άλλο που λέει ''Τι νόημα έχουν όλα αυτά;Τι τρέχω να προλάβω;Πέρασε η μισή ζωή δίχως να καταλάβω.
Μα φτάνω στην εξώπορτα,κοιτάζω τον καθρέφτη κι αντί να ρίξω μια μπουνιά,χαμογελώ στον ψεύτη...''

Caesar είπε...

@monaliza,
Έχοντας κατά νου τον χρόνο, κάτι δλδ που του δίνουμε υπόσταση, σκέφθηκα ότι έχει τον πρώτο & τελευταίο "λόγο" όπως είναι η χρονολογία γέννησης & θανάτου ενός ανθρώπου, ή ενός γεγονότος:)