Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2008

Par avion



είχα ξεχάσει πως είναι η αλληλογραφία. παλιά έγραφα πολύ με τους φίλους μου. πού λεφτά για τηλέφωνα τότε; κινητά δεν υπήρχαν καν. τελικά είναι όμορφα. άσχετα με το τι λες, το λες σίγουρα πιο ανθρώπινα από το κολοκύθι το msn που είναι λες και παίρνεις υπεραστικό από κοινοτικό τηλέφωνο αρχές του '90. τότε που καθώς εσύ έπινες καφέ στην Αρετσού εγώ περνούσα κρατώντας παγωτό χωνάκι στο ένα χέρι κι ένα μπαλόνι στο άλλο.
φθινοπώριασε εδώ. εκεί;

5 σχόλια:

Χριστίνα Ανέφελη είπε...

Εγώ να δεις πώς το βαρέθηκα το "κολοκύθι"... Μόνο αρχών του '90; Και του '70 μη σου πω... Καβουρδιστήρι. Μου φαίνεται πως έχεις δίκιο, καλύτερα γραπτά!
Καλές αλληλογραφίες και μαθηματο - γραφίες! Φιλιά

sotemmar είπε...

κι εδώ το ίδιο(φθινοπώριασε).Σου απαντώ χωρίς να ρωτάς,συγγνώμη που μπήκα έτσι,άγνωστη,στο blog σου,τυχαίο ήταν,από link σε link.Μου άρεσε το χρώμα του,μερικά λόγια σου και έκατσα.

παράλληλος είπε...

Τη δικιά μου εφηβική αλληλογραφία (δυο γράμματα τη βδομάδα) την παραβίασε ο πατέρας μου, και βρέθηκα ο "αναρχικός" σε βαριά καραντίνα!
Οπότε σκέφτομαι ότι το ίντερνετ είναι πιο ασφαλές!

Κατάντια των καιρών!

Ευτυχία είπε...

*Ανέφελη φιλιά κι από μένα και καλή δύναμη...κοντεύει ο καιρός να τελειώσουμε. μια μπύρα στο residents κρίνεται απαραίτητη :-)

*sotemmar καλώς όρισες στο κατάστρωμα. αρχίζει να χει λίγο κρύο τώρα, αλλά ένας ζεστός καφές πάντα βοηθάει.

*Παράλληλε τώρα εξηγούνται πολλά... ξεπέρασέ το! ;-)

Μόνα

Caesar είπε...

Η αλληλογραφία της περασμένης εποχής είχε κι αυτή τη γοητεία της. Πολλές μάλιστα έχουν εκδοθεί.
Κάθε εποχή όμως έχει τις δικές της απαιτήσεις, και η δική μας είναι πιο τελειοποιημένη τεχνολογικά. Περιορίζοντας έτσι, αν όχι παραμερίζοντας τον παραδοσιακό γραπτό λόγο της επιστολής με το ταχυδρομείο. Οι καιροί αλλάζουν, οι άνθρωποι όμως;
Όχι απλώς φθινοπώριασε, χειμώνιασε:)