...και τελικά έρχεται μια μέρα που συνειδητοποιεί κανείς πως δεν είναι μόνος. στην παρέα λοιπόν καταθέτει κι η αφεντιά μου τα τραγούδια που την κάνουν να δακρύζει (να 'ταν ένα και δυο καλά θα ήταν,αλλά δυστυχώς...). έτσι θα παραβιάσω λίγο τους κανόνες του παιχνιδιού και θα προτιμήσω να αναρτήσω τα τραγούδια εκείνα που μου άρεσαν πάρα πολύ σε διάφορες στιγμές της ζωής μου και τότε...ε ναι λοιπόν! τότε έκλαψα!
τα σκοινιά * Ελευθερία Αρβανιτάκη
η ταχεία * Ελένη Βιτάλη
Χαλκίδα * Μανώλης Λιδάκης
τα πλοία των ερώτων * Δημήτρης Μητροπάνος
no second chance * blackmore's night
a bord de l' Aspasia * στίχοι: Νίκος Καββαδίας
και προσκαλώ με τη σειρά μου τον caesar και τον μακρινό μου ανθρακορύχο...
Είμαι καράβι από χαρτί στα χεριά μ'έχει ένα παιδί στου κόσμου την πλημμύρα... κι αναρρωτιέμαι τι θα πει αυτό το αχ και το γιατί, τι να μου γράφει η μοίρα... (Δ.Ζ.)
Σάββατο 12 Απριλίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
-Ξέρεις πόσο καιρό έχω να πετάξω καινούργιο φυλλαράκι; Πολύ... Καλό χώμα έχω, στον ήλιο βγαίνω, με σκάβω μονίμως γύρω-γύρω και μέσα-μέσα... ...
-
Μπερντέδες και ντέφια σε κλίμα ρετρό τρελάθηκε ο έρως, του λείπει το ρο την Άνοιξη ψάχνει κρυφά να της πει τη νύχτα να μην κοιμηθεί… ...
8 σχόλια:
Χαλκίδα... Καββαδίας... τι ωραία! Χαίρομαι που έπαιξες Monaliza μου.
Φιλάκια και καλό Σαββατοκύριακο!
Να βοηθήσω στην ηχητική κάλυψη;
A Bord De L' Aspasia
(Μια και το τραγούδι περιέχει τον τίτλο του μπλογκ).
Σιγά μη κλάψω!... (άσχετο;)
*Ανεφελή μου...στο residents' μια μπύρα ακόμα θα την έπινα ευχαρίστως...και μετά on the road....
*Παράλληλε σιγά μη φοβηθώ με τις απειλές που αφήνεις από δω κι από κει τελειταία για μένα... ;-)
Είναι μικρό το residents για να σας χωρέσει!...
η αγάπη μας είναι λίγο πιο μικρή από το residents' γιατί πρέπει να χωράει κάπου....
Προχτές εκεί που τα 'πινα με κάποιο κολλητό μου
κοιτώ και βλέπω πίσω μου δυο μάτια δυο ματάκια...
Παρεκλίνοντας κι εγώ λιγάκι από τις οδηγίες ανταποκρίθηκα με το δικό μου στύλ ;)
πάντα με το δικό σου στυλ Caesar... καλησπέρα!
Δημοσίευση σχολίου