Κυριακή 9 Μαρτίου 2008

Μιλώ -V- (μόνη μου)

-δουλεύεις;
-όχι πολύ
-τι πρέπει να καταλάβω τώρα εγώ με το ''όχι πολύ'';
-ότι είμαι διαθέσιμος τόσο όσο πρέπει.
-α μάλιστα! να σου πω κάτι…βαρέθηκα τα πρέπει…
-γκρίνια…
-ναι. γεγονός.
-θα μπορούσαμε να τα πούμε το απόγευμα κατά τις 6 που θα έχω χρόνο;
-λυπάμαι αλλά τότε δεν θα έχω χρόνο εγώ.
-οκ.
-τέλοσπαντων. ας είναι. καλό σου απομεσήμερο το λοιπόν.
-επίσης!
-το βαρέθηκα αυτό το ’’επίσης’’. Κι ακόμα περισσότερο τη δήθεν άνετη απάντηση που θα πρέπει να σου δώσω μετά εγώ. εκείνο το υποκριτικό ‘’να ΄σαι καλά!’’.
-μωρό…έχεις όρεξη;
-………
-πλάκα κάνω! έλεος! γκρινιάρα!
-ναι! είμαι. ποτέ δεν προσπάθησα να προσποιηθώ πως είμαι κάτι άλλο. αν εσύ δεν το αντέχεις είναι άλλο θέμα.
-καλά. δεν μπορώ να μιλήσω τώρα. σεβάσου το.
-καλώς. καλό σου απόγευμα.
-επίσης! ξέρω ξέρω, να ‘μαι καλά…
-δεν μπορείς να μιλήσεις τώρα. σεβάσου το.
-μα…
-τουτ τουτ.....

5 σχόλια:

παράλληλος είπε...

Μαζί μιλάμε και χώρια κουβεντιάζουμε...

παράλληλος είπε...

Τελικά ούτε μόνη σου, φαίνεται ότι, μιλάς...

Κι εμείς που σε αγαπήσαμε;...
Εμείς που αραχνιάσαμεsittin' on the dock of the bay ;...

Ευτυχία είπε...

''κι εσεις που μ 'αγαπήσατε
κι εγώ που μ' αγαπάω
γι' αλλού ο χρόνος μ'ηθελε
κι εγώ αλλού γυρνάω....''
Monaliza

...................
...................
...................
...................

ολα θα πανε καλα... είπε...

Μπλέξαν οι γραμμές μας...
Και μαζί και μόνος,ίδιος είναι ο πόνος...
Αυτούς τους στίχους από 2 τραγούδια μου ήρθαν στο μυαλό,διαβάζοντας αυτό το ποστ.
Α,και ένα άλλο,που λέει:"το Σάββατο μπορείς; -και η απάντηση:Όχι,όχι".Είναι ένα ζευγάρι που δε βρίσκει χρόνο ποτέ να συναντηθεί.

Ευτυχία είπε...

*όλα θα πάνε καλά καλώς ήρθες στο κατάστρωμα! μόλις απλώσα μπουγάδα... ρούχα μαζί που πλύθηκαν κι έχουνε γίνει ροζ...