...μου χάρισε μια ζωή για να βγάλω τον επόμενο γύρο ο παράλληλος φίλος κι έτσι κι εγώ άπλωσα το χέρι και παρακάμπτοντας παθολογίες, παιδιατρικές και λοιπές καλές τέχνες έπιασα το βιβλίο ''Λύκοι σας παρακαλώ μην κλαίτε'' του Φάρλεϋ Μόατ.
σελίδα 123... φράση 6 κι έπειτα...
..Αν αυτό έτρεχε γρήγορα κι έμοιαζε εύρωστο, το παρατούσαν αμέσως και ξαναγυρνούσαν στους συντρόφους τους. Οι δοκιμές αυτές δεν ήταν τυχαίες και πολύ σύντομα παρατήρησα το πως ξεχωρίζανε το θήραμά τους. Πολύ σπάνια δοκίμαζαν να κυνηγήσουν ένα από τ'αρσενικά, που την εποχή εκείνη βρίσκονταν στην ακμή τους, αφού επί μήνες δεν είχαν κάνει άλλο παρά να τρώνε και να κοιμούνται...
Είμαι καράβι από χαρτί στα χεριά μ'έχει ένα παιδί στου κόσμου την πλημμύρα... κι αναρρωτιέμαι τι θα πει αυτό το αχ και το γιατί, τι να μου γράφει η μοίρα... (Δ.Ζ.)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
-Ξέρεις πόσο καιρό έχω να πετάξω καινούργιο φυλλαράκι; Πολύ... Καλό χώμα έχω, στον ήλιο βγαίνω, με σκάβω μονίμως γύρω-γύρω και μέσα-μέσα... ...
-
Μπερντέδες και ντέφια σε κλίμα ρετρό τρελάθηκε ο έρως, του λείπει το ρο την Άνοιξη ψάχνει κρυφά να της πει τη νύχτα να μην κοιμηθεί… ...
3 σχόλια:
Οι λύκοι όλ' αυτά?
[Κι εμείς?]
και οι λύκοι...
παράλληλες καλημέρες από την ηλιόλουστη Θεσσαλονίκη ας κατηφορίσουν προς την Λειβαδιά μήπως και βρουν τα 40 παλλικάρια....
39 τώρα.
Παραιτήθηκα.
Δημοσίευση σχολίου