Πέμπτη 13 Μαρτίου 2008

Ήταν 12 του Μάρτη...



Μάρτης στη Θεσσαλονίκη,
καλοκαίρι στο Ντεπώ
Τα τραγούδια σου θυμάμαι,
τα τραγούδια που αγαπώ...

Και στην άκρη ξεχασμένη,
μια ζωή σε περιμένει...

Τον Απρίλη αρρωσταίνεις
και το Μάη δε μιλάς.
Μου ’γραψες δυο λέξεις μόνο,
πως ακόμα μ’ αγαπάς...


πάνε 3 χρόνια...

2 σχόλια:

παράλληλος είπε...

Ένας κόμπος η χαρά μου
κι όμως αν θα 'ρθεις
στάλα στάλα θα στη δώσω
για να δροσιστείς.

ολα θα πανε καλα... είπε...

Δεν τον ξέχασα.Είναι ο αγαπημένος μου.Πιστεύω πως ήταν Άνθρωπος.Πολλοί στίχοι του με έχουν κάνει να δακρύσω.Χαίρομαι που αναφέρθηκες στον κύριο Κουγιουμτζή.
Καλημέρα!