Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2008

Γκρέτα Μπόρκμαν ( στο μπαλκόνι )

...με το πάπλωμα μπερδεμένο στα πόδια της περπάτησε ως την πόρτα που βγάζει στη βεράντα. Το σκέπασμα σερνόταν μαζί με τον ύπνο της, ενώ το νυχτικό της άφηνε τον ώμο της εκτεθημένο στα χάδια των μαλλιών της. Με το χέρι της πιάνει το χερούλι, το γυρνά κι η πόρτα ανοίγει. Έξω κάνει παγωνιά. Φυσά εδώ και δυο μέρες. Ο αέρας έδιωξε όλα τα σύννεφα κι η ξαστεριά που έχει απόψε αφήνει το βλέμμα της να χαθεί στο σύμπαν. Πιάστηκε από το μπράτσο του κάγκελου. Έκλεισε τα μάτια, σηκώθηκε στις μύτες των ποδιών της, τέντωσε το κορμί της και προσπάθησε να μυρίσει τη θάλασσα. Αυτή τη θάλασσα πάντα την κουβαλά κάπου μέσα της αλλά κάτι τέτοιες βραδιές την αναζητά εκτός της. Είχε πει πως πάντα θα ήταν '' στο ντεκ,σε μια σεζ λονγκ''. Αλλά όχι '' ...γερμένη , κάτωχρη απ' τη γνωστή και θλιβερότατην αιτία...'' Αλλά ναι, το κορμί της ώρες ώρες είναι σαν το Στρόμπολι. Τι κι αν όταν εκρύγνυται, καταλήγοντας μοιραία στη θάλασσα, πρώτα την εξατμίζει κι ύστερα σβήνει;.. Τότε είναι που καταλαβαίνει πως ούτε κι η θάλασσα τη χωρά. Ούτε εκείνη ούτε τη μοναξιά της. Άλλωστε καμιά μοναξιά δεν είναι μικρή. Το 'χει πει κι ο Ρίτσος. Το 'χε διαβάσει ένα βράδυ που η αδερφή της κοιμόταν δίπλα της, στο παιδικό δωμάτιο ακόμα, τότε που ζούσε στο πατρικό. Αλλα τώρα στο δικό της μπαλκόνι τη βρήκε το ξημέρωμα. Το νυχτικό της δεν τη ζεσταίνει, τα γράμματα που γράφει στις σελίδες του μυαλού της σιγά σιγά χάνουν τη στρογγυλάδα τους, η σελίδα τελειώνει κι εκείνη πρέπει να πάρει μια απόφαση. Όχι, δεν θα πέσει.

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δεν θα πέσει διότι δεν αξίζει.Θα πολεμίσει και δεν θα πέσει αμαχητί.Έχεις χάσει την πίστη σου Ευτυχία.Χαμογέλα και όλα θα πάνε καλά.Τα μακαρόνια μπαι δε γουει ήταν τρομερά.

Ανώνυμος είπε...

Μια εγκάρδια καλημέρα Ευτυχία
από μια Λαμία με πολύ κρύο
και ένα γλυκό φιλί
από τη Μαριλένα
που είναι ένα υπέροχο πλάσμα,
όμορφο και πανέξυπνο..
Να είσαι καλά.. ακόμα κι όταν δεν..
το θυμάσαι θαρρώ..

Ανώνυμος είπε...

Σωστή απόφαση.

Πολύ σωστή!

Ανώνυμος είπε...

η δυναμική σου δεν επιτρέπει πτώσεις οριστικές μόνο πτώσεις επαναφερόμενες, ξέρεις, από αυτές που βοηθούν στη δημιουργία καινούριου οπτικού πεδίου.

acerinta

παράλληλος είπε...

Αιτιατική η πτώση, ευκτική η έγκλιση, μέλλοντα θέλω τον χρόνο...

Ανώνυμος είπε...

Τι διακρίνω????
Μας έχει πάρει από κάτω????
Για να σηκωνόμαστε σιγά σιγά.

Ευτυχία είπε...

*Στρατηγέ Χόρχε, κατά κόσμον Γιώργο, καλώς όρισες στην παρέα μας! Εννοείται πως δεν θα πέσουμε αμαχητί! Δεν είναι της κλάσης μας! Άλλωστε πότε παραδοθήκαμε? (Τα μακαρόνια δεν ήταν απλά υπέροχα...ήταν ονειρικά...)

*Τάκη να μου φιλήσεις το κοριτσάκι και να περνάς καλά! Σύντομα μπορεί να κατηφορήσω στα μέρη σας!

*Stixakia καλώς σε ξαναβλέπω!

*Acerinta μου εννοείται πως οι πτώσεις μας είναι επαναφερόμενες! Την πρώτη την έκανα πριν 2 χρόνια στη Χαλκίδα!... σε φιλώ...μου 'λειψες....

*Παράλληλε ο χρόνος είναι μέλλον στο μέλλον! Δεν θα πέσει!

*Pussy Galore ποιός είπε πως πέσαμε? με τόσο τρέξιμο που ρίχνω τελευταία και να θελα να πέσω δεν προλαβαίνω μάτια μου! Δεν έχω χρόνο μάτια μου, δεν έχω χρόνο....

παράλληλος είπε...

[Βρες χρόνο γιατί έχεις πρόσκληση για παιχνίδι.]

Καλημέρα.