Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2007

Θεωρίες αριθμών












Ο μετρονόμος σπάθιζε τον χρόνο.
Ο τοίχος όριζε τον χώρο.
Ο ορίζοντας έμοιαζε με αυταπάτη, χωρίς να είναι.

Κι εγώ, καταπίνοντας τις ανάσες μου,
έμαθα να κάνω υπομονή.

Μέχρι που ο ορίζοντας χάθηκε στην ουρανοθάλασσα.
Κι ο τοίχος γκρέμισε γιατί σάπισε -ή σάπισε γιατί γκρέμισε-.
Κι ο μετρονόμος, έρημος σύντροφος της σκιάς του,
βάλθηκε να παριστάνει το αριθμητήρι που του λείπουν οι εκατοντάδες.

Η θάλασσά μου σκοτείνιασε
κι ο φάρος συγχρονίστηκε με την καρδιά μου κι έσβησε.

10 σχόλια:

Caesar είπε...

Πολλά μοιάζουν με αυταπάτες, αλλά δεν είναι. Πολλά μοιάζουν με πραγματικότητα αλλά δεν είναι.
Πάντα όμως μου άρεσαν οι φάροι με την μοναχικότητα αλλά & το φώς που στέλνουν μακρυά μέσα στα σκοτάδια & τις θύελλες, ρυθμικά, σταθερά, επίμονα κι ακούραστα.
Και για τον μετρονόμο θα σου πώ, πως μου θύμισε το κορίτσι που γύριζε τις σελίδες...

Ευτυχία είπε...

Caesar... La tourneuse de pages λοιπόν,ε;...
δυστυχώς δεν το έχω δει.
όσο για τον φάρο,είναι ένας πανέμορφος εξαγωνικός φάρος,με 50 μίλια ακτίνα φωτός σε μια νότια θάλασσα πολύ κοντά αλλά και πολύ μακρυά από εδώ. προσφάτως είχα λάβει και μια αλληλογραφία. δεν έιχε αποστολέα. μόνο ένα μονόγραμμα. όταν βρω χρόνο και διάθεση ανάλογη,θα σας το κοινοποιήσω.

παράλληλος είπε...

Νωρίς σε βρήκε το φθινόπωρο...
Γιατί?

Ανώνυμος είπε...

Ευτυχία μου ο φάρος των συναισθημάτων δεν σβήνει
όσο η ζωή σαν το πουλί προαισθάνεται το φως
και τραγουδάει ενώ το χάραμα είναι ακόμα σκοτεινό..

Μια διευκρίνηση για ένα παλαιότερο σχόλιο μου σχετικά με το ύφος..
Σαφώς καλή μου φίλη και δεν γράφουμε με ύφος.. αλίμονο αν το κάναμε..
Εννοούσα πως γράφουμε με διαφορετικό τρόπο..
Παραμένω πάντα θαυμαστής της γραφής σου..
Την καλημέρα μου Ευτυχία και ευχάριστο να είναι το ΣΚ σου.:))

Ευτυχία είπε...

*Παράλληλε, καμιά φορά είναι καλύτερα να τελειώνει νωρίς ένα όμορφο καλοκαίρι από το να σέρνεται σε ένα φθινοπωροκαλόκαιρο αγνώστου ταυτότητος.τι λες;

*Τάκη να 'σαι καλά για τα καλά σου λόγια!

Ανώνυμος είπε...

Σας το είπα

Τα βράδια θα ‘ρχομαι κρυφά κι όλους θα σας διαβάζω

εσείς δε θα με βλέπετε μα θα ‘μαι εκεί ακόμα

να βλέπω όσα γράφετε και να τα σχολιάζω

σας εύχομαι όμορφα posts και σας φιλώ στο στόμα...

Ευτυχία είπε...

καλωσόρισες ''ξένε''...

παράλληλος είπε...

φθινοπωροκαλόκαιρο: γαϊδουροκαλόκαιρο το λέμε στην Ελλάδα, indian summer στην Αμέρικα (βλ. ή μάλλον άκου Doors).

Ναι, συμφωνώ, τα ωραία να τελειώνουν στην ώρα τους. Πόσο μάλλον τα σερνάμενα...
Ρώτα και μένα!

(Τί λέω? με ρώτησες)

anthrakoryxos είπε...

Αυτοί οι συγχρονισμοί, που μας κάνουν να καταπιούμε τις ανάσες μας και να σβήσουμε..με τρελαίνουν!
Καλησπέρα σας!
Χωρίς προθέσεις..

Ευτυχία είπε...

*Ανθρακορύχε....................
καλό μεσημέρι.