Είμαι καράβι από χαρτί στα χεριά μ'έχει ένα παιδί στου κόσμου την πλημμύρα... κι αναρρωτιέμαι τι θα πει αυτό το αχ και το γιατί, τι να μου γράφει η μοίρα... (Δ.Ζ.)
Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2007
Θεωρίες αριθμών
Ο μετρονόμος σπάθιζε τον χρόνο.
Ο τοίχος όριζε τον χώρο.
Ο ορίζοντας έμοιαζε με αυταπάτη, χωρίς να είναι.
Κι εγώ, καταπίνοντας τις ανάσες μου,
έμαθα να κάνω υπομονή.
Μέχρι που ο ορίζοντας χάθηκε στην ουρανοθάλασσα.
Κι ο τοίχος γκρέμισε γιατί σάπισε -ή σάπισε γιατί γκρέμισε-.
Κι ο μετρονόμος, έρημος σύντροφος της σκιάς του,
βάλθηκε να παριστάνει το αριθμητήρι που του λείπουν οι εκατοντάδες.
Η θάλασσά μου σκοτείνιασε
κι ο φάρος συγχρονίστηκε με την καρδιά μου κι έσβησε.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
-Ξέρεις πόσο καιρό έχω να πετάξω καινούργιο φυλλαράκι; Πολύ... Καλό χώμα έχω, στον ήλιο βγαίνω, με σκάβω μονίμως γύρω-γύρω και μέσα-μέσα... ...
-
Μπερντέδες και ντέφια σε κλίμα ρετρό τρελάθηκε ο έρως, του λείπει το ρο την Άνοιξη ψάχνει κρυφά να της πει τη νύχτα να μην κοιμηθεί… ...
10 σχόλια:
Πολλά μοιάζουν με αυταπάτες, αλλά δεν είναι. Πολλά μοιάζουν με πραγματικότητα αλλά δεν είναι.
Πάντα όμως μου άρεσαν οι φάροι με την μοναχικότητα αλλά & το φώς που στέλνουν μακρυά μέσα στα σκοτάδια & τις θύελλες, ρυθμικά, σταθερά, επίμονα κι ακούραστα.
Και για τον μετρονόμο θα σου πώ, πως μου θύμισε το κορίτσι που γύριζε τις σελίδες...
Caesar... La tourneuse de pages λοιπόν,ε;...
δυστυχώς δεν το έχω δει.
όσο για τον φάρο,είναι ένας πανέμορφος εξαγωνικός φάρος,με 50 μίλια ακτίνα φωτός σε μια νότια θάλασσα πολύ κοντά αλλά και πολύ μακρυά από εδώ. προσφάτως είχα λάβει και μια αλληλογραφία. δεν έιχε αποστολέα. μόνο ένα μονόγραμμα. όταν βρω χρόνο και διάθεση ανάλογη,θα σας το κοινοποιήσω.
Νωρίς σε βρήκε το φθινόπωρο...
Γιατί?
Ευτυχία μου ο φάρος των συναισθημάτων δεν σβήνει
όσο η ζωή σαν το πουλί προαισθάνεται το φως
και τραγουδάει ενώ το χάραμα είναι ακόμα σκοτεινό..
Μια διευκρίνηση για ένα παλαιότερο σχόλιο μου σχετικά με το ύφος..
Σαφώς καλή μου φίλη και δεν γράφουμε με ύφος.. αλίμονο αν το κάναμε..
Εννοούσα πως γράφουμε με διαφορετικό τρόπο..
Παραμένω πάντα θαυμαστής της γραφής σου..
Την καλημέρα μου Ευτυχία και ευχάριστο να είναι το ΣΚ σου.:))
*Παράλληλε, καμιά φορά είναι καλύτερα να τελειώνει νωρίς ένα όμορφο καλοκαίρι από το να σέρνεται σε ένα φθινοπωροκαλόκαιρο αγνώστου ταυτότητος.τι λες;
*Τάκη να 'σαι καλά για τα καλά σου λόγια!
Σας το είπα
Τα βράδια θα ‘ρχομαι κρυφά κι όλους θα σας διαβάζω
εσείς δε θα με βλέπετε μα θα ‘μαι εκεί ακόμα
να βλέπω όσα γράφετε και να τα σχολιάζω
σας εύχομαι όμορφα posts και σας φιλώ στο στόμα...
καλωσόρισες ''ξένε''...
φθινοπωροκαλόκαιρο: γαϊδουροκαλόκαιρο το λέμε στην Ελλάδα, indian summer στην Αμέρικα (βλ. ή μάλλον άκου Doors).
Ναι, συμφωνώ, τα ωραία να τελειώνουν στην ώρα τους. Πόσο μάλλον τα σερνάμενα...
Ρώτα και μένα!
(Τί λέω? με ρώτησες)
Αυτοί οι συγχρονισμοί, που μας κάνουν να καταπιούμε τις ανάσες μας και να σβήσουμε..με τρελαίνουν!
Καλησπέρα σας!
Χωρίς προθέσεις..
*Ανθρακορύχε....................
καλό μεσημέρι.
Δημοσίευση σχολίου