Είμαι καράβι από χαρτί στα χεριά μ'έχει ένα παιδί στου κόσμου την πλημμύρα... κι αναρρωτιέμαι τι θα πει αυτό το αχ και το γιατί, τι να μου γράφει η μοίρα... (Δ.Ζ.)
Σάββατο 28 Ιουλίου 2007
Ε, και τί έγινε που κάηκε κι ο Γράμμος;..
ε,και τί έγινε που κάηκε κι ο Γράμμος; Ούτε κάθε μέρα τον βλέπουμε, ούτε δίπλα μένουμε... ε,και στην τελική...
...το Δάσος δεν χρειάζεται προστάτες!
Αν δεν μπορεί να τα καταφέρει μόνο του σε έναν ανταγωνιστικό κόσμο,
είναι άξιο της μοίρας του.
βρε δε βαριέσαι...
Δε βαριέμαι ρε φίλε, δε βαριέμαι!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
-Ξέρεις πόσο καιρό έχω να πετάξω καινούργιο φυλλαράκι; Πολύ... Καλό χώμα έχω, στον ήλιο βγαίνω, με σκάβω μονίμως γύρω-γύρω και μέσα-μέσα... ...
-
Μπερντέδες και ντέφια σε κλίμα ρετρό τρελάθηκε ο έρως, του λείπει το ρο την Άνοιξη ψάχνει κρυφά να της πει τη νύχτα να μην κοιμηθεί… ...
2 σχόλια:
Eυτυχώς που δεν καίγονται & οι ...θάλασσες :))
αν καίγονταν όμως, δεν θα 'χε μείνει στάλα!
Δημοσίευση σχολίου