Σάββατο 2 Ιουνίου 2007

''. . . C'est passé . . .''



Φόρεμα φορά πλατινέ, που δεν το ξανάδε ποτέ

και στα δυο της πόδια κρυστάλλινες γόβες…
Άστρα στα μαλλιά της σκορπά, το ‘χε δει πολύ σοβαρά
σαν ήταν μικρή όλο το ‘κανε πρόβες…

Κείνος είναι πιο αμπιγέ, με κουστούμι θα ’ρθει ριγέ
δίχως το καπέλο του βήμα δεν κάνει…
Δείχνει να ‘ναι τόσο κομψός, είναι και ψηλός και λιγνός
κι απ’ την ευτυχία χτυπά στο ταβάνι….

Σαν είχε περάσει ο καιρός, είπαν ας αρχίσει ο χορός
κι έτσι τις ζωές τους για πάντα ενώσαν…
Μα ήταν το φουρό ντεμοντέ και ο έρωτάς τους passé
κι όπως κοιταχτήκαν γυμνοί, μαρμαρώσαν…

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κεντάει η πένα σου καλή μου φίλη. Σαρκαστική κι αυτοσαρκαστική ενίοτε μα πάντα όμορφη. Καλησπέρα Ευτυχία και καλή εβδομάδα. Φιλιά.

Χαρά Τσακίρη είπε...

Ποσο πολυ με στελνεις φιλεναδα με τα γραπτα σου δεν μπορεις να καταλαβεις...... Την αγαπη μου!

Ευτυχία είπε...

Πάλι εσείς εδώ; Μόνο εσείς με σχολιάζεται τελικά... ;-) Δεν πειράζει... Κους-κους-άκι να γίνεται! Στην πλάκα παιδιά... στην πλάκα γιατί αλλιώς καήκαμε... Να 'στε καλά! Σας ευχαριστώ!

Ανώνυμος είπε...

σωστή η Ευτυχούλα ! μόνο η δική της "ώριμα παιδική" ματιά θα μπορούσε να αντιληφθεί πως "οι Βασιλιάδες είναι γυμνοί..."